Synjunarvald Forsetans - Þjóðaratkvæðagreiðslur.

Það að einn maður hafi vald til að synja lögum staðfestingar er að mínu áliti ekki í anda þess tíma sem við lifum nú á. Í umræðu um Stjórnarskrármálið fyrir rúmu ári, talaði Eiríkur Tómasson prófessor í lögum um að í sumum stjórnarskrám hefði minnihluti á Þjóðþingum þann rétt að geta skotið ákveðnum tegundum þingmála til þjóðarinnar. Sá málskotsréttur verður í mörgum tilfellum til þess að þingmeirihlutinn er þá knúinn til þess að ganga til samstarfs/samninga við þingminnihlutann um málamiðlun.

Síðan er auðvitað sú leið til, að ákveðið hlutfall kosningabærra manna geta knúið fram þjóðaratkvæðagreiðslu. Í flestum stjórnarskrám eru undanskilin þau mál sem talin eru of flókin til ákvarðanatöku með þessum hætti. Má þar nefna fjárlög ríkja, flókna milliríkjasamninga (eins og ICESAVE) og fl.

Sú leið sem Eiríkur ræddi um og að hlutfall kjósenda getu knúið fram þjóðaratkvæðagreiðslu, er að mínu áliti þær aðferðir sem við skulum taka upp, en afnema málskotsrétt Forsetans.

Athugasemdir

[Sigurjón Þórðarson, 28.4.2010 kl. 23:35]

Telurðu þörf á að setja strangar siðareglur fyrir Ólaf Ragnar?

[Hólmfríður Bjarnadóttir, 29.4.2010 kl. 01:03]

Sæll Sigurjón. Þarna er ég að fjalla um þær breytingar í grunnreglum samfélagsins sem lúta að því hvernig hægt sé með lýðræðislegustum hætti að treysta vald minnihlutans á hverjum tíma. Þetta kemur persónu Ólafs Ragnars Grímssonar ekki við.

Einræðisvald er ekki það sem nýtur hylli í nútíma samfélagi. Hið svokallað ráðherravald þarf einnig að afnema og gera valddreyingu almennt hærra undir höfði í samfélaginu.