Peningar í sveitum landsins

Fólk fætt var á fyrstu 20 árum síðustu aldar og  bjó allan sinn aldur í sveit, fór margt hvert ekki að hafa peninga undir höndum fyrr en ellistyrkurinn fór að berst þeim. Þetta fólk vann myrkranna á milli og allt var lagt inn hjá Kaupfélaginu. Peningarnir lágu svo þar inni og tekið var út það brýnasta á hverjum tíma til framfleyta fjölskyldunni og reka búið. Vörurnar voru verðlagðar eftir þörfum Kaupfélaganna á hverjum tíma svo þau gætu safnað í sjóði. Fólkið fékk nóg að borða sem var mun betra en áður hafði verið og allir undu glaðir við sitt, eða þannig.

Athugasemdir

[Jón Snæbjörnsson, 13.7.2009 kl. 16:43]

Átti frændur vestur á Ingjaldssandi sem máttu ekkert vont heyra um Kaupfélagið á Dýrafirði - höfðu unnið fyrir það batterý áratugum saman þe lögðu allt inn í Kaupfélagið - skrítið hversu sterk ítök má hafa á fólki

[Hólmfríður Bjarnadóttir, 13.7.2009 kl. 17:34]

Það er fullt af bændum enn á Íslandi sem trúa á Kaupfélagið sitt eins og einhverskonar bjargvætt. Kaupfélögin tóku við af erlendri verslun og hagur bænda vænkaðist. Hungurmörkin hurfu og þeir gatu stækkað túnin og fjölgað skepnum. Þetta voru á sínum tíma stórstígar framfarir, en svo komu efri mörkin. Bændur stóðu dyggilega með sínu Kaupfélagi og versluðu þar hvað sem á dundi. Gunnar Sæmundsson bóndi í Hrútatungu sagði á miklum hitafundi á Hvammstanga um sölu sáturhúss KVH í árslok 2005. " Ég er nú svo vel giftur að það þýðir ekkert fyrirmig aðkoma heim með vörur til heimilis, nema þærséu keyptar í Kaupfélagiu á Hvammstanga"

[Valgeir Matthías Pálsson (IP-tala skráð) 13.7.2009 kl. 22:21]

Sniðugt hjá þér. Takk fyrir þetta. Eigðu gott kvöld Hólmfríður mín og góða nótt.