Reiðin rífur niður, eyðir og skemmir.

Reiðin rífur niður, eyðir og skemmir. Ég hef sjálf farið í gegnum gjaldþrot og það gerðist 1985 þegar bylgja slíkar atburða gékk yfir samfélagið. Okkur hjónum tókst að horfa á þetta sem nýtt upphaf og horfðum fram. Fólk sem lenti í svipuðu var mjög reitt og beinlínis heiftugt. Maður að nafni Grétar gaf út bók sem hann kallaði Undir hamrinum. Hann bað mig að segja SÉR sögu okkar til að birta í bókinni. Hann mundi færa hana í stílinn og hann var mjög reiður. Ég sagði honum að ef sagan okkar kæmi í bókinni, mundi ég skrifa hana með mínum eigin orðum og það gerði ég. Hann var svo reiður yfir því hvernig ég nálgaðist málið að hann sendi mér ekki bókina. Sagan okkar var ekki nægilega neikvæð og reiðileg, en hún kom í bókinni.

Reiðin er ekki nauðsynleg fyrir alla.  Ég vil breytingar en byggi það viðhorf ekki á reiði. Ég sé vel að þegnar þjóðfélagsins hafa verið misrétti beittir í mörg ár, en nú eru félagshyggjuöflin að byggja hér nýtt samfélag og ég fagna því. Að rífa niður er undanfari þess að byggja upp. Við hönnun nýs samfélags verður byggt á reynslunni og varast að gera sömu mistökin aftur. Hrunið var nauðsynlegt og óumflýjanlegt, nýtt upphaf er að verða til

Athugasemdir

[Hólmfríður Bjarnadóttir, 10.7.2009 kl. 03:41]

Sæll Rúnar.

Mér þykir leitt að þú skulir vera svona reiður, en þú einn getur breytt því. Ég sendi þér kærleiksteppi með umburðarlyndi, friði og bjartsýni.