Hvernig líður fólkinu á landsbyggðinni ?

Lára Hanna spyr eftir fundinn í Háskólabíó.  Hvernig líður fólkinu á landsbyggðinni ?

Það er nú það, við erum ekki oft spurð og erum ekki vön að vera í sviðsljósinu. Undanfarna áratugi meðan eignatilfærslan hefur farið fram í samfélaginu, höfum við horft á eftir þúsundum starfa og verði án hagvaxtar að miklu leiti og mismunandi eftir svæðum.

Þessu má líkja við vatnasvæði og við skulum segja að til að byrja með hafi verið vatnsskortur á Reykjavíkursvæðinu. Því varð auðvitað að breyta og farið var að ræsa fram á mörgum stöðum í einu.

Verkþekkinguna vantaði eða ekki var um hana hirt því streymið varð að lokum stjórnlaust og hjá ykkur varð svo mikið vatn að þið höfðuð í raun ekkert við það allt að gera. Því voru búnir til pollar eða lón út um allt og unga fólkið fékk þá til að leika sér með. Það gleymdist að segja því frá tappanum sem var í botninum. 

Leikurinn var villtari með hverju árinu, á síðasta ári fór að leka og tappinn fór úr í haust. Það er enn þá vatn hjá okkur, að vísu lítið en við erum svo vön að við hefðum ekki öll fattað þetta með tappann, ef þið væruð ekki svona dugleg að kvarta þarna "fyrir sunnan". Við erum búin að kvarta í mörg ár með lítilli hlustun, en þegar þið kvartið þá hlusta allir. Þið hafið líka alla fjölmiðlana hjá ykkur og þeir koma strax ef eitthvað gerist.

Hjá okkur þarf mannskaða, óveður með stórtjóni, aflabrest eða skóflustungu með ráðherra og þá er mest talað við ráðherrann. Þá koma fjölmiðlarnir til okkar. Ræðan gæti orðið svo miklu lengri, en læt þetta duga í bili.

Ég er ekki reið eða sár, heldur glöð yfir því að þið eruð vöknuð því á ykkur er hlustað og við munum njóta góðs af því. Nú verður veitukerfið endurskoðað og þá eiga allir að fá það sem þeim ber. Þá er tilganginum náð.

Athugasemdir

[Jóhann Páll Símonarson, 15.1.2009 kl. 20:55]

Heil og sæl Hólmfríður.

Þetta blogg þitt vekur mig til umhugsunar. Er það rétt sem þú segir og bendir á að að vatnveita sem þú býrð við sé á skornum skammti og þú og þín fjölskylda nýtur þess ekki.

Þetta er fróðlegur pistill og vert að skoða nánar. Til þess verður þú að gefa mér betri upplýsingar ekki stendur á mér að koma þessu á framfæri.

Þakka þér sérstaklega að koma þessu á framfæri.

Jóhann Páll Símonarson.

[Hólmfríður Bjarnadóttir, 15.1.2009 kl. 22:31]

Þú ert greinilega að misskilja eitthvað. Þetta er bara líkingamál sem ég er að beyta þarna og þá er ég að tala um fjárstreymið í landinu og nota vatn sé líkingu.

[Jónína Þorbjörg Gunnarsdóttir (IP-tala skráð) 16.1.2009 kl. 13:34]

Ja hérna Hólmfríður margt er nú hægt að misskilja, en ég vissi nú samt hvað þú varst að fara. Ég held að það sé bara af hinu góða að landsbyggðin hafi ekki farið alveg jafn hratt í þensluna þannig að skellurinn verður minni þar. Ég heyrði af einum á höfuðborgarsvæðinu sem var að byggja sér hús og það ekki af verri endanum því eldhúsinnréttingin kostað litlar 12 milljónir. Á meðan dóttir mín og tengdasonur byggðu sér hús á landsbyggðinni fyrir þessa upphæð og það nánast fullklárað. Tek það fram að þessi með 12 milljón króna eldhúsið er iðnaðarmaður, ekki bankamaður.

Hafðu góðan dag.

[Friðrik Hansen Guðmundsson, 16.1.2009 kl. 17:47]

Sæl Hólmfríður

Skemmtileg samlíking hjá þér. Það er vonandi rétt hjá þér að atvinnulífið á landsbyggðinni stendur betur en hér í bænum því þeir góðærisvindar sem hér blésu og villtu mönnum sýn voru aldrei eins sterkir úti á landi. Afleiðingin væntanlega sú að ekki voru eins margar rangar ákvarðanir teknar þar og hér.