Forréttindi að vera Íslendingur

"Það eru forréttindi að vera Íslendingur" segir Ólafur Stefánsson handboltasnillingur. Hann hefur víða farið, mikið lesið og margt prófað.  Dagurinn í gær var engu líkur, við vorum að taka á móti afrekshóp á heimsmælikvarða og fögnuðum af heilum hug. Já af heilum hug og það er ekki á hverjum degi sem það er gert. Hugarfar þessa hóps skilaði honum þangað sem hann er kominn, að stilla saman hugi svona hóps er gríðarlegt afrek en samt vel mögulegt.

Það var frábært að fylgjast með því hvernig tekið var á móti hinum silfruðu handboltasnillingum þegar þeir komu til síns kæra heimalands. Gleðin, stoltið og fögnuðurinn skein úr hverju andliti og þeir voru undrandi og glaðir kapparnir að sjá og finna þjóðina bókstaflega faðma þá að sér við heimkomuna. Tilfinningaríkir eru þessir ungu menn og sýna það óhikað. Toppurinn var svo að sjá forsetann okkar sæma þá heiðursmerkjum og fá að fylgjast með þeirri athöfn í beinni útsendingu.

Já það eru forréttindi að vera Íslendingur og finna í hjartanu að við getum gert stór hluti á heimsmælikvarða, brotið upp allar hefðir, meðaltöl og höfðatölureglur. Svo er forsetafrúin okkar svo frábær og sýnir okkur svo vel að hún er lifandi manneskja, en ekki brúða sem hagar sér hreyfir eftir einhverri uppskrift. Hún segir með stolti. "Ísland er stórasta land í heimi" og ég tek undir það.

 

 

Athugasemdir

[Jón Halldór Guðmundsson, 30.8.2008 kl. 11:35]

Tek undir þetta.

Mér fannst vel staðið að móttöku liðsins og þeir áttu sínar orður svo sannarlega skilið.

Kveðjur. 

[Jóhann Elíasson, 2.9.2008 kl. 02:36]

Loksins fengu menn orður sem áttu það skilið hingað til hafa orðuhafa verið opinberir embættismenn, sem hafa fengið orðu fyrir að mæta í vinnuna sína.