Framboð til Forseta

Ég er afar ánægð með að Ólafur Ragnar Grímsson skuli gefa kost á sér til forsetaframboðs einu sinni enn. Hann hefur að mínu mati staðið sig gríðarlega vel í embætti og er sem stendur að gera svo marga góða hluti á alþjóða vettvangi, að mér finnst nauðsynlegt að hann verði í embætti eitt kjörtímabíl í viðbót. Hann mundi eflaust halda áfram að vinna að þessum málum, en það er mun sterkara að hann geri það í embætti en utan þess.

Mér er að sama skapi lítt um það gefið að Ástþór Magnússon blandi sér í málið enn einu sinni. Hann hefur þegar gert það tvisvar of oft. Ég er mjög sammála fyrrverandi formanni kjörstjórnar í Reykjavíkur kjördæmi norður um það að endurskoða beri reglur um fyrirkomulag framboðs til forseta hvað varðar fjölda meðmælenda og hver texti á meðmælendaskjölum skuli vera. Það er misþyrming á lýðræðinu að hægt sé að gera at í þjóðinni trekk í trekk með þessum hætti.

Ég skora á Ástþór Magnússon að láta af þessari þráhyggju og láta það fé sem hugsanlega færi í kosningabaráttuna, renna til líknarmála. Hann væri maður að meiri.