Að sjá tækifærin

Fyrir svona 5 árum fannst mér að æskustöðvararnar mínar á Vatnsnesinu væri sveit án framtíðar, án tækifæra. Þar væri engin laxveiði á og þetta væri bara útkjálki sem enginn vildi neitt með hafa. Ég sá sem sagt enga möguleika þar til uppbyggingar bara eina leið og það niður. En síðan eru liðin 5 ár eins og áður sagði. Nú hafa augun opnast og möguleikarnir eru ljósir. Það er ferðaþjónustan sem geymir gullmolana. Selurinn liggur þar á skerjum og steinum á og við ströndina. Frá því snemma á vorin og fram eftir hausti koma ferðamenn frá öllum heimshornum að skoða þessi fallegu dýr í náttúrlegu umhverfi. Þessi erlendu ferðamenn eru okkar sjóður og það er okkar að koma til móts við þá og þjóna þeim sem best. Koma upp skoðunaraðstöðu fyrir þá, veita þeim upplýsingar, bjóða upp á afþreyingu sem höfðar til þeirra o.fl. o.fl.

Ferðaskrifstofur erlendis leita nú eftir að komast í samband við ferðaþjónustu á landsbyggðinni með vetrarþjónustu í huga. Nú er það okkar að svara kalli og finna afþreyingu að vetrarlagi sem vekur áhuga og eftirsókn. Hugsum málið.