Sagt í gríni

Fyrir rúmlega tuttugu árum var Svavar Gestsson, þá þingmaður, á  ferð hér á Hvammstanga og kom á vinnustaðinn minn sem þá var. Hann fer að sjalla við okkur og eins og vant er var mín kona nokkuð framarlega í viðmælendahópnum. Hann spurði hver væri hesta atvnnugreinin á svæðinu og ég svaraði að bragði. "Við erum svo ljónheppin hér að hafa aldrei fengið togara" Svavar horfði á mig með spurn í svipnum og sagði ekki margt. Á þeirri stundi var þetta sagt til að ganga svolítið fram af manninum, en ég hef oft hugsað um það síðan að líklega hitti ég þarna nokkuð vel naglann á höfuðið.  Við hér í Húnaþingi vestra erum ekki háð einu stóri fyrirtæki eins og mörg byggðarlög af okkar stærð. Okkur hefur því gengið betur að fóta okkur og minna fundið fyrir duttlungum útgerðarmanna. Ráðamenn sem eru flæktir í kerfi kvótabraskara hafa heldur ekki sett eins stór strik í heimilisbókhaldið okkar hér eina og víða annarsstaðar.  Ég hugsa með hryllingi til þess hvernig fiski verður kastað í hafið sem aldrei fyrr eftir þessa "gáfulegu" ákvörðun sem gefin var út í dag.

 

Athugasemdir

[Jóhann Elíasson, 7.7.2007 kl. 10:58]

Það er alveg rétt hjá þér, því miður, að brottkast og annað kvótasvindl kemur til með að stóraukast og því miður umgengni okkar um fiskimiðin á eftir að versna.  Það sem ég er hræddastur um er að loðnuveiðar í flottroll verði stórauknar og þá minnkar æti fyrir þorskinn ennþá meira.

En sagan sem þú sagðir var mjög góð og held ég að það hafi þurft ansi mikið til svo Svavar Gestsson yrði kjaftstopp.  Nýjasta dæmið um duttlunga útgerðarmanna sjáum við á Flateyri og fleiri höfum við séð í gegnum tíðina og eigum eftir að sjá fleiri.

[Hólmfríður Bjarnadóttir, 7.7.2007 kl. 12:34]

Já Savar Gestsson þarf ansi mikið til að vera kjaftstopp og það er líka fullmikið sagt að hann hafi orðið það þarna um árið, en það kom hik á kauða.  Stjórnmálamenn eru eins og annað fólk, þeir falla í gildrur sem fyrir þá eru lagðar og Einar K Guðfinnsson er einfaldlega fastur í einni slíkri.  Það hefur verið talað um að gera krókaveiðar frjálsar og algjörlega utan kvóta og vissulega tel ég að það sé óhætt. Kvótinn ætti eingöngu að vera fyrir veiðar í troll það er nótaveiðar og svo á að loka landgrunninu fyrir þeim veiðum líka. Þá er ég að tala líka um flottrollin því að þau hreinsa upp eins og hin, bara ofar í sjónum. Einhvern veginn er þetta svo rökrétt þegar við hugsum um það og skiptir einhverju máli hverjir eiga trollin, við eða Bretar. Í mínum huga skiptir það ekki máli. Ég er ekki að agnúast út í einn eða neinn persónulega enda er fiskveiðistefnan ekki persónulegt mál eins eða neins. En frjálsra krókaveiðar verða eins og allt annað að koma í áföngum, því við erum einfaldlega þannig mennirnir að við förum á hælana eins og asninn í heyflekknum ef breytinar eru boðaðar of snökkt.

Talandi um útgerð þá er ég sjálf að gera út, ekki á fisk heldur ferðamenn. Fiskveiðar koma þó óbeint inn í þá starfsemi því sjóstöngin er hluti af minni útgerð.

Þar er "brottkast" ekki leyft, en "sleppingar" eftir greiðslu viðtekin venja. "Þannig fiskur" sem einu sinni hefur bitið á er líklegur til að "veiðast" aftur og er bara ekkert "særður" eftir fyrri "sleppingar".

 Skoðunarferðir af sjó eru einstök upplifun og við íslendingar höfum ekki sjálf nýtt okkur þá tegund afreyingar í ferðamennsku svo neinu nemi.

Við hér á Húnaflóasvæðinu erum með bestu sellátur landsins og erum að vakna til vitundar um áhuga erlendra ferðamanna á selaskoðun. Hann er gríðarlegur og í fjölda ára báru útlendingarnir sig sjálfir eftir selnum, nánast án okkar tilstuðan. Nú erun við á Hvammstanga búin að opna Selasetur Íslands, ég og maðurinn minn gerum út bát til selaskoðunar, sellátur hafa verið merkt á Vatnsnesi og verið er að koma upp selaskoðunaraðstöðu á Illugastöðum á Vatnsnesi. Allt er þetta gert með því hugarfari að ganga ekki nærri dýrunum eða trufla þau á nokkurn hátt. Verið er að kynna þessa nýju grein og svoleiðis tekur alltaf tíma og kostar fullt af peningum.

Sjóstöngin er að koma mjög sterk inn fyrir vestan og þar eru gríðarlegir möguleikar. Við verðum bara að stýra þessu sjálf og gæta þess að selja ekki svo grimmt á miðin að ferðamenn og fiskar fái yfir sig nóg. Reyndar held ég að ferðamennirnir verði "ofveiddir" á undan fiskinum. Þá er ég að meina það að fjöldi báta á einstökum svæðum verði of mikill og sjarminn hverfi og veiðimennirnir líka. Sjóstöngin er sem sagt nýtt útgerðarform og verulega vænlegt.

[Jóhann Elíasson, 7.7.2007 kl. 13:43]

Þetta var mjög svo fróðlegur og góður pistill hjá þér og ég vona að margir lesi hann.  Ég hef mikinn áhuga á stangveiði og geri nokkuð mikið af því að fara í "veiði" og þá fer ég í "verkamannapollana" í silung því verð á laxveiði eru ekki fyrir "venjulegt" fólk.  Þá finnst mér nú fara mikill sjarmi af veiðinni þegar menn eiga að sleppa því sem þeir veiða, kannski er það einhver "villimennska" sem blundar í manni en það er í mínum huga hluti af veiðinni að borða bráðina.  Hins vegar gleymi ég því ekki að á flugukastnámskeiði sem ég var á þá SKIKKAÐI flugukastkennarinn alla sem voru á námskeiðinu til þess að kaupa "ROTARA" því hann sagði að hann sæi ekkert ömurlegra en einhvern sem væri búinn að landa fiski og skimaði svo í kringum sig eftir steini til þess að rota fiskinn.  Hann sagði: Það á að bera virðingu fyrir bráðinni og að gera dauðastríð hennar eins stutt og hægt er.

Það sem ég er hræddur um varðandi ferðamennskuna er að menn falli í þá gryfju að verðleggja þjónustu sína of lágt, því það er erfiðara að hækka verð en lækka.