Sálarlíf þess sem svindlar - sálarlíf í skuldafeni

Ekki dreg ég í efa að það er erfitt fyrir mann í stöðu Baldurs Guðlaugssonar að vera stefnt fyrir dóm vegna fjársvika. Það hlýtur að valda reiði og ótta þegar skjaldborg klíkunnar er að gliðna og farið er að grafa í gjörspilltu einkavinakerfi sem dafnað hefur í friði um áratugaskeið. Hann er bara sá fyrsti sem kemur fyrir dóm, en það munu vera fleiri á leiðinni.

Ég hef þó meiri samúð með því fólki sem berst fyrir sinni tilveru frá degi til dags vegna fjárskorts í okkar fjársterka samfélagi. Þar er angist og kvíði hið daglega brauð. Beðið hefur verið mánuðum saman eftir úrlausnum og slíkt reynir margfalt meira á en þó einhverft kusk falli á hvítflibbann hjá innherjanum.

Skuldavandi almennings í landinu og hin sára fátækt sem hér fer vaxandi, er orðin að þjóðarskömm og þar berum við öll ábyrgð. Þó er ábyrgð þeirra sem ráða yfir gullkistum samfélagins langtum mest og þeirra er líka skömmin. Þar skiptir ekki máli í hvaða flokki menn eru, hvaða samtökum þeir stýra eða hvaða peningastofnun menn tilheyra.