Mjólkurkvóta á kvótamarkað

Umræðan um kvótann á fiskinum okkar allra hefur vakið upp spurningar um mjólkurkvótann í landinu. Að mínu áliti er þarna um að ræða að því er virðist sama vanda og með fiskinn. Kvótinn er seldur beint milli búa og erfitt að komast inn í greinina. Því er rökrétt að sú krafa sé gerð að ríkið komi að viðskiptum með þann mjólkurkvóta sem losnar hverju sinni og höndlað sé með hann eftir þar til gerðum leikreglum.

Athugasemdir

[Árni Gunnarsson, 30.3.2010 kl. 11:21]

Þetta tek ég undir. Það er kominn tími til að við förum að vernda íslenska bóndann. Hann á í vök að verjast fyrir nýjum vágesti sem eru búvöruverksmiðjur spákaupmanna af höfuðborgarsvæðinu hér syðra.

Eða eins og hann Jón á Búrfelli sagði við mig forðum í viðtalinu í Feyki.

"Ef maður sést haltur í kaupstaðnum þá getur maður búist við að einhver víki sér að manni og spyrji hvort jörðin sé ekki til sölu?

Menn tala jafnvel um það núna að kaupa heilan dal!"

[Hólmfríður Bjarnadóttir, 30.3.2010 kl. 11:54]

Stærð bújarða hefur verið töluvert hitamál hér í Húnaþingi vestra. Á stundum hefur mér fundist að ástin á þúfunum, hafi orðið viðskiptavitinu yfirsterkari. Ég held að stækkum bújarða sé framtíðin og fjölgun gripa á hverju búi sömuleiðis. Það þarf alls ekki að fækka fólki til sveita nema síður sé. Þú þarft ekki að búa með skepnur til að eiga heima í sveit. Hvers kyns annar rekstur getur svo vel þrifist þar og gerir það nú þegar. Fjarvinna í góðu netsambandi er líka alltaf að aukast og á eftir að aukast enn frekar.