Þroskaferill Bjarna og Sigmundar. - Grein Jóhanns Haukssonar í DV í dag, kafli 2

Síðan skrifar Jóhann Hauksson:

Botnlausar mótsagnir
Ef þeir eru á móti vaxtakjörunum í Icesave-samningnum gat það varla verið ástæða til að fresta endurreisn þjóðfélagsins og stofna til aukalegs kostnaðar með óvissu um Icesave-uppgjörið.

Ekkert í Icesave-samningnum segir að Íslendingar geti ekki greitt upp lán Breta og Hollendinga bjóðist önnur lán á lægri vöxtum þótt síðar verði. Enginn bannar Íslendingum heldur að greiða Icesave-lánin hraðar upp ef færi gefst. Að þessu leyti sýnir stjórnarandstaðan þjóð sinni villuljós og breiðir út sannlíki en ekki sannleika um málið.
 

Í þriðja lagi hafa stjórnarandstæðingar snúið svo harkalega við blaðinu eftir að forsetinn skaut Icesave-málinu til þjóðarinnar, að þeir mega ekki til þess hugsa að ríkisstjórnin fari frá. Enginn hefur lýst vantrausti á ríkisstjórnina. Enginn hefur beðið hana að fara frá.

Enda fer hún hófstillt að lögum og undirbýr þjóðaratkvæðagreiðslu. Eins og vera ber. Það hefur hins vegar komið framsóknaríhaldinu í bobba. Þeir munu bera ábyrgð á því að Icesave-samningurinn verður felldur í þjóðaratkvæðagreiðslu. Þetta heldur vöku fyrir Bjarna og skynsömum framsóknarmönnum, ekki síst eftir að þeir lýstu því yfir að þjóðin ætti að standa við skuldbindingar sínar.
 

Í fjórða lagi breiða lögfræðingarnir með flokksskírteinin út boðskap sinn gegn Icesave í kastljósum þessa lands. Þeir búa til forsendur um kerfishrun íslensku bankanna og hlaða endalausum Moggagreinum ofan á slíkar staðleysur. Það gæti tekið mörg ár að telja umheiminn á að samþykkja einhverjar huglægar forsendur íslenskra lögfræðinga sem eiga sér enga fótfestu í innstæðuregluverki ESB.

Munum, að allir bankar áttu fyrir innstæðum sparifjáreigenda og hafa þegar greitt þær, nema Landsbankinn. – Er það kallað kerfishrun? Hægt og bítandi sverfur að þegar sneiðist um lánamöguleika erlendis til fjárfestinga, rekstrar fyrirtækja og neyslu, fjármögnunar ríkissjóðs og til að efla stöðu krónunnar.

Halda verður hæfilegum snúningi á litla íslenska hagkerfinu ef ekki á að fara illa. Krónan gæti fallið enn og kaupmáttur rýrnað. Spjótin munu beinast að stjórnarandstöðunni þegar atvinnuleysið eykst, rekstur fyrirtækja kemst í þrot og raddirnar innan heimilanna um úrræði og endurreisn verða háværari.

Finnst rétt að lesendur blogg.mbl.is fái tækifæri til að lesa skrif JH.